Neden durulmaz bu ülke?
Neden huzur bulamaz,
Şöyle bi kafanızı kaldırıp sağınıza solunuza bakınız,
Her yerde bi kargaşa, kavga var.
Bu ülkenin barışa, huzura, sevgiye ihtiyacı var.
Bu ülkenin demokrasiye, güzelliklere, sevgiye ihtiyacı var.
Sanki bir el çekip alıp gidiyor içimizden.
Şairin dediği gibi ‘sebep yok, haksızız’
Nefret tohumları ekilmiş gibi her taraf,
Acıma duygusu kaybolmuş,
Güzelliklere veda edilmiş,
Öfkenin dumanları yükseliyor her taraftan.
Bi kez de ‘sen haklısın’ diyen var mI?
Hatalıyım, özür dileyen,
Omuza dokunan,
Başını hafifçe öne eğen,
Kibar, zarif, ustaca konuşan..
Yanıyoruz yanıyor..
Meclis, soksak, cadde, Doğu, Batı,
Her tarafta fütursuzca sözcükler..
Yazık yazık..
Sanki bu topraklarda yaşayan benim insanım değil,
Ben değilim,
Sahte gülücükler,
Geçmiş öyle, gelecek karanlığa çalar gibi.
Bir umut bekliyor insan,
Bir özür,
Bir af bekliyor,
Yok..
Düşündükçe kahroluyor insan,
Sanki yüzyıllardır sürüp giden savaş gibi,
Hiç dinmeyecek ağrılar gibi,
Sarmış her yanımızı,
Kavgadan medet umduk.
Kim haklı, kim haksız,
Kim geri kim ileri,
Bilen yok..
Gördüğümüz duyduğumuz, şahit olduğumuz kavga.,
Ne yazık ki kavgadan medet uman koca koca kafa..
Omuzdan ha düştü ha düşecek
Yorum Yapın