Bakanlık bi yarışma düzenlemiş,
Gençlik Ecdadına Mektup Yazacak..
Merak ediyorum, ne yazacak!
Ben oturup düşündüm, bi genç nesil olarak ecdadıma ne yazayım diye hazırlandım..
Bakın neler döktürmüşüm.
Ey bugünümüzü bize bağışlayan ecdadım,
Önce Yüce Yaradana hamd, sonra size minnet borçluyuz..
Lakin mezarınızdan kalkıp bi görseniz bize bıraktığınız şu memleketi..
Önce bin yıllık kardeşliği aldılar elimizden..
Çanakkale’de Rum Tabur Yüzbaşısı ile koyun koyuna yatan Mehmet’in anısını çiğnediler.
Siz Kürt, Türk, Laz, Çerkez, demeden vuruşurken o topraklar için şimdi alt kimlik, üst kimlik, Türkiyelilik, Türkiye vatandaşı gibi bi şeyler mırıldanıyorlar.
Türk demeye utanıyor şimdi diller,
T.C’yi söktü miras bıraktığınız eller..
Ey şanı büyük ecdad,
Andımızı gururla söylüyoruz diye birileri fena kızdı,
Türküm demekten neredeyse çekinir olduk,
Biliyorum şimdi belki mezarınızda rahat değilsiniz ama inanın suç biz de değil,
‘Ayet mi bu!’ diyerek siliyorlar zihnimizden birer birer..
Biliyoruz ki sizler kanınızın son damlasına kadar bu ülkenin bağımsızlığı için savaştınız,
Oysa şimdi müzakere yapılıyor bölücülerle,
Oslo süreci denen bi yer var şimdi,
Ta uzaklarda sizin süngü ile delik deşik ettiğiniz düşmanın torunlarını barış gelsin diye karşımıza oturtuyorlar..
Bir dilim ekmek bulamazken siz o cephede, ayağınıza batan koca çivinin acısını unutmuşken parçalanmış çarığınızda; biz ayakkabı kutuları içine sığdırılmış çalınan bilmem kaç lirayı görüyoruz içimiz sızlayarak,
Konya’da soğuktan, titreye titreye ölen Ayaz bebeği görmediler bile utanmadılar..
Şimdi bu topraklarda rahat ve huzur içinde kardeşçe yaşayın diye bıraktığınız mirasa saldırıyorlar utanmadan..
Sıkılmadan her gün bi şey yapıştırıyorlar arkasına arsızca..
Biliyorum ve eminim, bugün Malazgirt, Samsun, Çanakkale, Dumlupınar, Sakarya, Kocatepe ağlıyor,
Biz ağlıyoruz biliniz ki..
Sonra birbirimize düşürdüler bizi,
Nice kahraman evlatlarımızı sizin izinizden giden nice cengaver isimleri tıktılar içeri teker teker biz hiç sesimizi çıkaramadık..
Bugün mezarınızdan kalkıp gelseniz, görseniz şu memleketin ahalini bilmem bi daha gidermiydiniz o topraklara savaşmak için…
Ah ederdiniz haklı olarak,
Tv başında, köşe bucak dizilere hapsolmuş gençliğin, yarışmaların, şarlatanlıkların, içine düşmüş ruhun acısını görürdünüz tek tek..
Neslin çürüdüğünü, sizi topla tankla yıkamayan emperyalizmin bugün hangi alçak oyunlarla bu nesli yok etmeye çalıştığını içiniz geçe geçe görürdünüz eminim..
Yorum Yapın